Cees Vermeer:

Kruimeltje vanuit ons perspectief

In de donkere dagen van december – wanneer de eerste sneeuwvlokjes vallen en de kerstbomen worden opgetuigd – moet ik altijd aan Kruimeltje denken.

Zonder ouders groeit Kruimeltje op. Ondergebracht bij vrouw Koster, een humeurige en hardvochtige vrouw met een drankprobleem. De alleenstaande heer Wilkes, die zonder enig toezicht of overheidsbemoeienis de zorg voor Kruimeltje op zich neemt. Vader Keyzer, die het 'Gesticht voor onverzorgde kinderen' mag runnen als een soort folterwerkplaats. Meester Leentvaar, die Kruimeltje als een baksteen laat vallen wanneer deze valselijk van diefstal beschuldigd wordt.

Werking van de keten

Het ergste vind ik nog dat alle ellende te voorkomen was geweest wanneer Lize van Dien en Harry Volkers, de ouders van Kruimeltje, gewoon werk en een inkomen hadden gehad. Of een beurs voor Lize, zodat zij de zorg voor Kruimeltje had kunnen combineren met haar ontwikkeling tot operazangeres. Over de ‘werking van de keten’ valt in deze casus van alles op te merken. Had Veilig Thuis hier kunnen ingrijpen? Of Jeugdzorg? Niet helemaal duidelijk is of de naam ‘Kruimeltje’ duidt op een ontwikkelingsachterstand als gevolg van een ‘armoede-gezondheid-spiraal’. Het goede nieuws is dat Kruimeltje profijt heeft gehad van de ‘NIX18-campagne’. Geen drank en geen drugs zal deze jongvolwassene geholpen hebben om te dealen met de gevoelens van angst en depressie die hij in zijn erbarmelijke omstandigheden moet hebben gehad. Het leven van Kruimeltje, als korte samenvatting van deze eindejaarseditie van ons magazine ‘Samen voor Gezond’. Veel leesplezier gewenst, en mooie feestdagen! Cees Vermeer, directeur publieke gezondheid DG&J ZHZ