MET HET MES OP TAFEL
‘Is rookvrij gemeentehuis betutteling…?!’
In ‘Met het mes op tafel’ staat een actuele stelling centraal waarop een wethouder en een inhoudelijk expert reageren. Vanaf 1 juli 2021 moeten alle (semi-)publieke en openbare gebouwen rookvrije zones zijn. Dus ook de gemeentehuizen. Met mediacampagnes wordt de aandacht gevestigd op deze volgende stap in de ontwikkeling naar een rookvrije generatie in 2040. Daarbij aansluitend is de stelling in ‘Met het mes op tafel’: ‘Een rookvrij gemeentehuis is de volgende stap in de betutteling rond het rookvrij maken van Nederland’.
NEE
Lizanne Lanser, wethouder gemeente Molenlanden
‘Molenlanden heeft geen gemeentehuis, maar 5 verspreid liggende servicepunten. Dit zijn rookvrije locaties voor medewerkers en bezoekers. Ook buiten bij de hoofdingang wordt niet meer gerookt. De rookruimtes binnen moesten al eerder gesloten worden. Voor medewerkers waren er dan bij de achteringang nog rookruimtes buiten. Die blijven. We zullen medewerkers het niet-roken nooit opleggen. Dat is een eigen keuze. Wat we wél doen is dat we wie wíl stoppen, stimuleren en helpen we met een gezondheidspakket en ondersteuning vanuit HR. Nee, een rookvrij gemeentehuis is geen betutteling. We streven naar een rookvrije generatie in 2040. Dat betekent dat publieke terreinen én de plekken waar kinderen spelen en sporten rookvrij zijn. Dat is onze ambitie en zo staat het ook in onze Koersnota en in de Sport- en Preventie-akkoorden. Wij geloven in een coherente aanpak voor gezond leven, met aandacht voor onder andere sporten en bewegen, overgewicht en dus ook rookvrij. Als overheid ben je hierin aanjager en rolmodel.’
NEE
Wieteke Ridderhof, beleidsadviseur Preventie en Jeugd, gemeente Gorinchem
‘Het is toch onvoorstelbaar dat er vroeger overal gratis sigaretten beschikbaar waren, tot in de wachtkamer van de huisarts aan toe. En nog steeds kun je op meer plekken sigaretten kopen dan brood. Maar nu zijn we op weg naar een rookvrije generatie. Dat gaat niet vanzelf, daarvoor moet je kleine stapjes zetten en als overheid het goede voorbeeld geven. Je kunt het betutteling noemen, maar daar ben ik het niet mee eens. We weten steeds meer over gezondheid. We weten steeds beter hoe preventie werkt. Heel veel scholen en andere organisaties zijn ook bezig met het rookvrij maken van hun omgeving. Zij vinden het belangrijk dat publieke plekken rookvrij zijn; dat steunt hen. Roken is niet normaal, zó moeten we het gaan zien. Bij veranderingen is er altijd weerstand, maar dat binnen niet gerookt mag worden, vindt iedereen nu normaal. Soms is er gewoon een duwtje nodig, met zachte hand, om mensen te helpen met stoppen. Een rookvrij gemeentehuis is zo’n duwtje.’